اشکال مختلفی برای مهارتهای متخصصین در صنایع مختلف وجود دارد. در این قسمت به سه مدل I شکل، T شکل و π شکل می‌پردازیم.
متخصصین I شکل افرادی هستند که تحصیلات بالا و دانش عمیقی در یک رشته خاص دارند. عمیق ولی محدود. بسیاری از برندگان جایزه نوبل همچنین بسیاری از بهترین مهندسین و دانشمندان مهارتهای I شکل دارند. دانشگاه‌ها نیز عموما متخصصین I شکل تربیت می‌کنند.
یک ویژگی مهم متخصصین علم داده وسعت دانش آنهاست. یعنی این‌که بتوانند همه مراحل ایجاد دانش از داده‌ها یا تولید محصولات داده را حداقل در حد نمونه اولیه انجام دهند. هریس و همکاران بر این باورند که برای موفقیت در علم داده حداقل باید در یک زمینه تخصص داشت. این یک زمینه می‌تواند آمار، کلان داده‌ها یا دانش کسب‌و‌کار باشد. این الگو با مهارتهای T شکل همخوانی دارد. T در قسمت بالای خود وسعت مهارتها را نشان می‌دهد و ستون عمودی عمق دانش در یک زمینه خاص را نشان می‌دهد. متخصصینی که مهارتهای آنها T شکل است از کسانی که وسعت دانش آنها کم است یا دانش عمیقی در هیچ زمینه‌ای ندارند موفق‌ترند. دانستن این مدل در مورد متخصصین علم داده می‌تواند زبان مشترکی برای گفتگو راجع به تخصص افراد ایجاد کند و کمک کند افراد با مهارتهای مکمل هم در تیم های علم داده مشغول به کار شوند.
مدل مهارتهای T شکل در سال 2001 به وسیله هنسن و اوتینگر برای توصیف مدیرانی استفاده شد که نه تنها در واحدی که در آن مشغول به کارند موفق هستند، بلکه در موفقیت سازمان به عنوان یک کل واحد نقش دارند. این مدیران دانش را در سازمان به اشتراک می‌گذارند (قسمت افقی T) در عین حال که در مدیریت واحدهای خودشان هم موفق هستند (قسمت عمودی T).
الکس سلی اعتقاد دارد که مهارتهای محققین علم داده باید π شکل باشد نه Tشکل. یک دوره دکترای کلاسیک محقق T شکل تولید می‌کند: محققینی با دانش عمومی وسیع و تخصص در یک حوزه خاص. نسل جدید محققین دانشگاه یعنی متخصصین علم داده باید مهارتهای π شکل داشته باشند یعنی علاوه بر حوزه تخصص خوشان در روشهای آماری و محاسباتی هم تبحر داشته باشند.
منبع:
کتاب علم داده: مفاهیم و مهارتها، تالیف دکتر بابک سهرابی و حمیده ایرج، انتشارات جهاد دانشگاهی، 1394